Roatan Dalış Rehberi

İçerik gizle

Honduras Güney Amerika’da hiç de güvenli olmayan bir ülke. Ülkenin kuzeyinde yer alan Roatan ise tam tersine oldukça güvenli, sakin ve huzurlu bir ada. Roatan Adası özellikle de dalgıçların Karayipler’deki favori yeri. Çünkü burası su altı güzelliği ve zenginliğiyle göz kamaştıran bir cennet. Bu yazımda sizlere Roatan dalış hakkında bilgiler verecek ve Roatan dalış maceramı anlatacağım.

Roatan dalış deneyimi

Honduras‘a ülkeyi kelle koltukta gezmek için değil, Roatan dalış (scuba diving) yapmak için gittim. Adanın turkuaz sularında göz kamaştırıcı bir su altı canlılığı var. Hem sığ kayalıklarda, hem de duvarlarda derin maviliklerin zenginliğiyle karşılaşıyorsunuz. Yeni ve tecrübeli dalgıçlar için uygun olan dalış noktalarında mercan bahçeleri ile Odyssey ve Aguila gibi gemi batıkları arasında dalıyorsunuz. Ayrıca aksiyon dolu köpekbalığı dalışları yapıyorsunuz.

Burada hemen bir not düşeyim: Dalış gezisine gitmeden önce dalış ihtiyaç listesi yazımı gözden geçirip yola eksiksiz malzeme ile çıkmanızı öneririm. Çünkü konforunuz ne kadar iyi olursa o kadar rahat ve güvenli dalışlar yaparsınız.

Roatan‘da dalış kulübü arıyorsanız dalış yaptığım West End Divers‘ı tavsiye ederim. O zaman başlasın Roatan dalış maceraları!

Roatan dalış noktaları

Buranın Karayipler’de daldığım diğer yerlerden farkı mercanların ve hayvan çeşitliliğinin bolluğuydu. Roatan gerçekten de bugüne kadarki deneyimlerime göre Karayipler’in en güzel dalış yeriydi. Şimdi en popüler Roatan dalış noktalarını listeleyim:

Texas, Pablo’s Place ve West End Wall. Adanın batısındaki dalış bölgeleri özellikle akıntı seven dalgıçlar tarafından tercih ediliyor.
Lighthouse, Dixies ve Half Moon Bay Wall. West End bölgesindeki dalış noktaları rengârenk mercanları ile ünlü.
Seaquest, Butchers Bank ve Mandy’s Eel Garden. Bu dalış noktaları hem makro çekmek isteyen su altı fotoğrafçılarının, hem de derinlerde vatoz görmek isteyen dalgıçların favori noktaları.
Cara a Cara Köpekbalığı Dalışı. Eğer köpekbalıkları ile yakın olacağınız bir dalış yapmak istiyorsanız bu noktada dalmalısınız.
Hole in the Wall. Burası mağara dalışı seven dalgıçlar için ideal bir nokta.
Blue Channel. West End’deki sığ dalış noktasında seri tünelleri görebilirsiniz.
Bear’s Den. İsmini geniş bir mağara ve tünelden alan dalış noktası siyah mercanlara ve gemi batıklarına ev sahipliği yapıyor.
El Aguila Batığı. West End’de 35 metre derinlikte bulunan gemi batığı Mitch kasırgasında parçalanıp 3 parçaya ayrılmış.
The Odyssey Batığı. Kasım 2002’de batan gemi dalgıçların gözdesi.

Roatan Adası su altı faunası

Adaya gider gitmez hiç vakit kaybetmeden dalışa başladım. Suyun altı o kadar zengindi ki asla gün kaçırmak istemiyordum. Sabah dalışıyla hızımı alamadım, öğleden sonra 2 tekne dalışı yapmaya karar verdim. Buraya kadar gelmişken önümdeki 9 gün boyunca su altında yaşamaya karar vermiştim.

Ertesi gün de 3 dalış yapmaya karar verdim. Üçüncü gün için de köpekbalığı dalışı ayarladım. Daha önce Küba’da Santa Lucia‘da köpekbalığı dalışını planlamış, ama 1 gün öncesinde kulağımda çıkan problem yüzünden iptal etmek durumunda kalmıştım. Artık şeytanın bacağını kırıp şu meşhur köpekbalığı dalışını yapmamın zamanı gelmişti!

Tekneyle dalış yerine giderken bir yunus bize eşlik etti. Kısa bir süre sonra da dalış noktasına vardık. İkinci günümün ilk dalışında ilk defa benekli müren gördüm. Bu müren Akdeniz mürenlerinden farklıydı. Ya da daha önceden görmediğimden olsa gerek, bana daha bir sevimli gözüktü 🙂 .

Dalışın ortasında kulağımda bir ağrı hissettim. 10 dakika kadar basıncı eşitleyemedim, kulağımı açamadım. 10 dakikadan sonra herşey normale döndü. Kulağım açılmıştı. Dalışı tamamladım.

İkinci dalışımda yavru bir köpekbalığı gördüm. Amatör kameramla fotoğraf çekme derdiyle peşinden gittim, ama hayvan hep benden kaçtı. Su üzerinde ne kadar korkak biriysem suyun altında da ilginç bir şekilde o kadar cesur oluyordum. İnsan karakter mi değiştiriyor ne 🙂 . Neyse ki asıl kocamanları nasılsa yarın göreceğim diyerek yavruyu rahat bıraktım.

Sonra daha önceden hiç görmediğim bir hayvan peşimize takıldı. Meğer bu yellow fin shark sucker köpekbalığına bitişik yaşayan temizleyici bir balıkmış. 15 dakika kadar yanımızdan ayrılmadı. İşte bundan biraz ürktüm. Sanki arkamda kalırsa bir yerlerimi kapacak gibi geldi, ama bu 15 dakikayı olaysız atlattım.

Daha sonra bir kaplumbağayı mercanı kıtır kıtır yerken seyrettik. Kaplumbağanın çıkardığı sesin gücünü anlatmam mümkün değil! İçin için mercana zarar veriyor diye kaplumbağaya kızdım, ama bu da herhalde doğal dengenin bir parçası diyerek olay yerinden uzaklaştım.

3 dalış sonunda otele dönüp akşam yemeği için hazırlandım. Küçük bir lokal restoranda yemek yedikten sonra odama geldiğimde ise beni bir sürpriz bekliyordu.

Roatan Adası dalışları

Akşam yatağa uzandığımda korkunç bir kulak ağrısı başlamıştı. Nereye dönsem olmadı, ağrıdan mahvoluyordum. Bütün gece kafamı duvarlara vurasım geldi, hayatımda böyle ağrı yaşamamıştım. Sabahı zor ettim ve köpekbalığı dalışı yerine hastaneye yönlendim.

Bu ikinci seferdir başıma geliyordu. İkisi de planladığım köpekbalığı dalış günümden 1 gün önce olmuştu. Bu bir tesadüf olamazdı, kesin bu işte annemin bir parmağı vardı 🙂 . Ya dualar etti dalmayım diye, ya okudu üfledi, bilmiyorum, ama ben heyecanla beklediğim bu dalışı ikidir yapamıyordum. Üstelik bu seferki ağrımın boyutu korkunçtu. Annemin planları bir yana, ben herhalde bu dalışı yapmamalıyım diye düşünmeden edemedim.

Tatilimin geri kalan her günü hastanede geçti. Ağrım geçmek bilmiyordu. Odada duramıyordum, plajda duramıyordum, hiçbir yere sığamıyordum. Tatilim mahvolmuştu. En kötüsü de dönüş yolculuğu oldu. Uçuşum direkt değildi. 2 uçuşta da hem kalkışta hem inişte çok ızdırap yaşadım. İçimden neredeyse kendimi uçaktan atmak geldi. Meğer ne kötüymüş kulak ağrısı çekmek! Bir daha yeltenir miyim köpekbalığı dalışına? Hiç sanmıyorum!

Roatan Adası dalışları

Toronto’da kulak/burun/boğaz uzmanına randevu almak istediğimde 9 ay sonrasına gün alabildim! Diş hekimimin vesilesiyle onun hastası olan başka bir kulak/burun/boğaz uzmanından birkaç gün sonraya randevu almam mümkün oldu. Bir sürü antibiyotik kullandım. Aylar sonra Türkiye’ye gittiğimde tesadüf eseri kuzenim Fırat’ın arkadaşı bir kulak/burun/boğaz uzmanıyla tanıştım. Yaşadığım olayı anlattım. Bir sorunum kalmadı, ama istersen sen de bir muayene et, dedim. Meğer benim geçti zannettiğim kulağım hâlâ sorunluymuş ve ben neredeyse sağır olmak üzereymişim! Onun verdiği antibiyotikleri de kullandım. Sonuç olarak tamamen iyileşmem tam 8 ayımı aldı. Bir daha yeltenir miyim köpekbalığı dalışına? Hiç sanmıyorum!

Bu anlattıklarım sizi ürkütmesin. Burada dalarsanız benim yaşadığım sıkıntıyı yaşayacaksınız diye bir şey yok. Bu bana denk gelen, ama ne yazık ki dalışlarımı yapmamı engelleyen talihsiz bir olay oldu.

Bu yazım için fotoğraflarını kullanmama izin veren değerli su altı fotoğrafçılarımızdan Tacettin Sağlar‘a da eşsiz su altı fotoğrafları için buradan teşekkürlerimi gönderiyorum. Benim göremediğim güzellikler onun fotoğraflarıyla gözümde canlanacak.

Dalış yapmaktan ve aynı acıyı yaşamaktan hâlâ korkuyorum. 300’ün üzerinde dalışım var. Sadece 2 kez bu sorunu yaşadım ve ikisi de köpekbalığı dalışımdan 1 gün önce oldu. Belki bir daha bu dalışı yapmaya heveslenmezsem dalış hayatıma sorunsuz devam edebilirim. Ne de olsa Roatan‘a doyamadan döndüm ve bir daha gitmek için can atıyorum.