Hiçbir savaşın kazananı yoktur. Her savaş beraberinde acı ve yüklü kayıplar getirir. Vietnam Savaşı da buna bir örnek. Adı ABD ile ilişkiler çerçevesinde 3 kez değişen Saigon’daki War Remnants Museum (Saigon Savaş Müzesi), Vietnam Savaşı sırasında halkın yaşadığı dramı fotoğraflarla ve belgelerle gözler önüne seriyor. Saigon Savaş Müzesi savaşın acı bilançosunu çarpıcı bir şekilde anlatan, depresif, ama bir o kadar da ders verici bir müze.
Müzenin ismi ile ilgili de önemli bir detay var: İsmi Amerikan Savaş Suçları Müzesi iken 1996 yılında Bill Clinton ülkeyi ziyaret ediyor ve 5 milyar $ USD veriyor. İsimden de böylece Amerika kaldırılıyor.
Müzenin bahçesinde savaşta ele geçirilen ABD uçak ve tankları sergileniyor. Ancak insanların bu bahçeyi gezerken tankların önünde gülerek poz vermesine hiç anlam veremiyorum. Unutmamak gerekir ki bunlar savaşta binlerce insanı katleden tanklar!
Müzenin içinde savaşta ele geçirilen silahlar, savaş sırasında çekilen fotoğraflar sergileniyor. 3 katlı binanın salonlarındaki yüzlerce fotoğraf ve belge ile savaşın korkunç yüzü, tüm insanlara ibret almaları için gösteriliyor. Atılan bombalardan etkilenen insanların insanlıktan çıkmış hallerini, yanan şehirleri, yapılan işkenceleri gösteren fotoğrafları gördüğünüzde dehşete düşüyorsunuz.
Saigon Savaş Müzesi ve Vietnam Savaşı izleri
Peki savaşın nasıl bittiğini biliyor musunuz? Medya sayesinde! Times ve Life dergileri sayfalarca Vietnam Savaşı’ndan fotoğraflar yayınlayıp televizyonlar direkt cepheden görüntüler vermeye başlayınca Amerikan halkı ayaklanmış. Savaşın da böylelikle sonu gelmiş.
Kayıtlara göre Vietnam Savaşı sırasında ABD 13 milyon ton bomba kullanmış, Vietnamlı 4 milyon sivil, 660.000 asker ölmüş. ABD 56.000 kayıp vermiş, 3 milyonun üzerinde ABD’li asker yaralanmış.
Saigon Savaş Müzesi‘ni benimle birlikte gezen birinin yorumu da dikkat çekiciydi. Hollywood filmlerinde Amerika’yı harika birşey yapıyor sanmıştık, ama olayın bambaşka bir boyutu varmış, dedi müze ziyaretçisi. Evet, Vietnam halkı ne yazık ki çok acı çekmiş. Bunu da belgeleriyle çok net görebiliyorsunuz.
Müzenin en ilgi çekici yerlerinden biri ise savaş sırasında görev yapan yüksek rütbeli bir Amerikan subayının itiraflarının yer aldığı bölüm. Büyük bir insanlık suçu işledik. Bunu gelecek nesillere nasıl anlatacağız? diyen askerin teslim ettiği savaş madalyası, üniforması ve silahı müzede yer alıyor.
İçim burkulup gözlerim ağlamaktan kızarana kadar gezdiğim Saigon Savaş Müzesi insanlık dersi veren, çok şey öğrenmemiz gereken bir müze. Ancak bu tür yerler gezerken çekilen acılara da saygı duymak, savaşta binlerce insanı katleden tankların önünde gülerek poz vermemek gerektiğini düşünüyorum. Buraları sizce de ders almak için gezmek gerekmiyor mu? Buralar eğlence değil, öğrenme ve farkındalık geliştirme yerleri olmalı, öyle değil mi?
Yorum
2 YorumMürüvet Gündüz
Eyl 7, 2019Yaprakcım merhaba,
Uzun soluklu gezini ilgi ile takip ediyorum. İnsan gezerken homosapiensin ne kadar tuhaf olabileceğini her defasında gene gene anlıyor ama şaşırmaktan ve öfkelenmekten de kendini alamıyor.
İyi geziler diliyorum
yaprakgurdal
Eyl 7, 2019Mürücüm sağol. Dediğin gibi uzun soluklu bir gezideyim. O nedenle teknik sorunlar sebebiyle fotoğrafların çoğunu yazıya ekleyemedim. Döndükten sonra ilaveleri yapacağım. Homosapiensin korkunçluğu daha da belirgin olacak. Maalesef durum içler acısı. Ders alır mıyız, bilemem.