II. Ramses Tapınağı ve Nefertari Tapınağı‘na ev sahipliği yapan Abu Simbel, Mısır’ın gizemini bu 2 tapınakla yansıtmayı başarmış bir yer. Buraya gelebilmek için önce Assuan’a gitmek, sonra turist konvoylarına katılmak gerekiyor. Evet, buraya turist konvoyları ile geliniyor! Çünkü 1997’de kökten dinci bir terör örgütü Deir el-Bahari’de turist kafilelerine saldırdı ve 62 kişiyi öldürdü. O günden beri de herkes saat 4.00 ya da 11.00’de hareket eden otobüs konvoylarına katılmak zorunda.
Kahire–Assuan uçuşumdan sonra Assuan’da otelime yerleştim. Ancak daha otele girer girmez bütün hayallerimin yıkılıp Mısır’la ilgili bütün güzel hislerimin bittiğini hissetmiştim.
Otel şimdiye kadar kaldığım en pis oteldi. Evet Mısır genelinde temiz bir ülke değil, ama burası Hindistan’da kaldığım otellerden bile kötü durumda. Zaten son 48 saatimin bilançosu pek parlak sayılmaz:
Uçuş sayısı:3
Uyunan saat:2
Bu otelde, bu pislikte uyuyabilmem mümkün değildi. Hiç bir yere dokunmamaya çalışarak üzerimdeki kıyafetlerimle yatağın kıyısına büzüştüm, sanki böyle olunca daha az pisliğe bulaşacakmışım gibi. Zaten 2 saat sonra Abu Simbel’e giden tur otobüsüne bineceğim için burada çok da fazla vakit geçirmeyecektin. Şu anda aklımdan tek geçen şey, evime gidince bavullarımı bile çamaşır suyunda dezenfekte etmekti.
Bu arada otelle ilgili şikayetimi turumu organize eden Sfinks Rejser’den Maria’ya ilettiğimde, Assuan’da orta sınıf otellerin azalan turist sayısı nedeniyle kapalı olduğunu, yüksek yıldızlıların da çok pahalı olduğunu, ben de odamda çok az zaman geçireceğim için bu oteli ayarladıklarını söyledi. Şehrin pisliğinden sonra nasıl bir otelle karşılaşacağım zaten belliydi, ama yine de pek hatırlamak istemeyeceğim bir gece olduğunu söylemeden geçemeyeceğim.
Bugünkü programım ise iyice çılgınlık. Çünkü bu yorgunluğa bir de uykusuzluk eklenince dayanabilmek akıllı insanın yapacağı şey değil. Bu hız ancak benim kadar gezmekle kafayı bozmuş olan birine yakışır 🙂 .
Rehber beni sabah 3.00’de pislik içindeki lobide bekliyordu. Tura katılacak diğer yolcuları otellerinden topladıktan sonra minibüsümüz 4.00’de açılacak otobanda gidebilmek üzere sıraya girdi. Mısır dışardan zannedildiği gibi güvenliği olmayan bir ülke değil. Seyahat etmeden önce seyahat izinleri alınıyor ve az önce bahsettiğim gibi turist minibüslerinin konvoylarıyla birlikte, belirli saatlerde seyahat edilebiliyor.
Ben de turist konvoyunda yerimi aldım ve 2,5 saat yolculuktan sonra Abu Simbel’e vardım.
Abu Simbel gezilecek yerler
II. Ramses Tapınağı
Abu Simbel’de görülecek 2 tapınak var. Büyük olan II. Ramses Tapınağı, II. Ramses’e ve onun Kadeş Savaşı’nda Hititliler’e karşı kazandığı iddia edilen zafere adanmış.
Tapınağın girişinde II. Ramses’in 20 metre boyunda 4 heykeli bulunuyor. Burası II. Ramses’in MÖ 13. yüzyılda, gücünün zirvesindeyken, krallığının tamamına otoritesini göstermek için yapılmış. İç mabedinde 4 tanrının, Memphis’in Ptah’ı, Teb’in Amon-Ra’sı, ilahlaşan II. Ramses ve Heliopolis’in güneş tanrısı Ra-Herekhti’nin heykelleri var. Ramses’in ve Amon-Ra’nın heykelleri, firavunun doğum ve tahta çıkış tarihleri olan 21 Şubat ve 21 Ekim’de güneşin ilk ışıkları üzerine düşecek şekilde yerleştirilmiş. Memphis tanrısı Ptah’ın heykeline ise asla güneş vurmuyor. Çünkü o bir yeraltı tanrısı ve ebediyete kadar karanlıkta kalması gerekiyor.
Nefertari Tapınağı
II. Ramses Tapınağı’nın yanındaki ikinci tapınak, II. Ramses’in karısı Nefertari ve doğurganlık tanrıçası Hathor’a adanmış olan Nefertari Tapınağı. Tapınağın önündeki 11,5 metrelik 6 heykelden 2’si, Nefertari’ye ait.
Tapınakların içinde fotoğraf çekimi, Kahire Mısır Müzesi‘nde olduğu gibi yasak. Ben yine cinlik yapıp iphone’um sessizde ve flaşı kapalıyken fotoğraf çektim. Saklandığım köşede fotoğraf çektiğimi nerden gördüler hiç anlamadım, ama görevli yine tepeme dikilip fotoğrafların hepsini tek tek sildirdi. Neyse ki, bunları yine silinenler dosyasından geri getirmem sorun olmadı 🙂 .
Firavunların güçlerinin azalması ile buranın büyük bir kısmı kuma gömülmüş. 1813’te İsviçreli kâşif Johann Ludwig Burckhardt yerin yeniden bulunduğunu açıklayana kadar da unutulmuş.
Tapınaklar Assuan Yüksek Barajı’nın inşa edilmesi ve Nasır Gölü’nün oluşmasıyla sular altında kalma tehlikesiyle karşılaşmış. Yüksek zeminde, her detayı orjinalinin aynısı olan yapay bir sarp kayalık oluşturulmuş ve UNESCO‘nun finanse etmesiyle 1964-1968 yılları arasında orijinal yerlerinin 198 km kuzey batısına ve 64 m daha yükseğe taşınmışlar. Her biri 10 ile 40 ton ağırlığında olan ve 16.000 parçaya bölünen taş bloklarının birleştirilmesinden bahsediyoruz!
Taşınmanın yarattığı ilgi ile tapınaklar tam bir yıldız olmuş. The Mummy Returns ve The Spy Who Loved Me gibi filmlerde yer almaları da işte bu yıldız olma durumundan ötürü.
Nasır Gölü
Afrika ile Arktik arasındaki göç yollarının önemli bir dinlenme yeri olan Nasır Gölü, sarı gagalı leylek, pembe sırtlı pelikan, balıkçıllar, ibis ve kazlar başta olmak üzere pek çok kuş türüne ev sahipliği yapıyor. Gölde yenilebilir balıklar da var; Nil levreği, tilapi, kedi balığı ve opah.
Tapınakları gezip Nasır Gölü’ne uzun uzun baktım. Yine tarihe bir yolculuk yapmıştım, ama yine gitme vakti gelmişti. Turist konvoyu içinde Assuan‘a dönmek üzere yola çıktım.
